Bergama Kültür Merkezi Yönlendirme Tasarımı Projesi
DOI:
https://doi.org/10.53463/inda.20250339Anahtar Kelimeler:
İç mimarlık- disiplinlerarası tasarım- kurumsal kimlik- yönlendirme tasarımıÖzet
Yönlendirme tasarımı disiplinler arası bir tasarım yaklaşımıdır. Mimari niteliklere bağlı olarak bu yaklaşımın odağında ürün tasarımı, grafik tasarım ve dijital tasarımı kapsayan mekânsal kullanıcı deneyimi yer almaktadır. Bu çalışmada, Emre Arolat Architects tarafından tasarlanan Bergama Kültür Merkezi projesine yönelik olarak, yazarın danışmanlığında Başak Atalay Design Studio tarafından geliştirilen yönlendirme tasarımı sunulmaktadır. Bu kapsamda, yönlendirme tasarımının metodolojisi, tasarım süreci ve çıktıları incelenerek, yönlendirme senaryosunun tarihî çevreye ve projeye katkısı analiz edilmektedir. Kalitatif çalışmanın temel amacı, kültürel değer taşıyan ve kent belleğine katkı sağlayan Ege bölgesine ait projenin akademik olarak incelenmesi hedefi bulunmaktadır.
İndirmeler
Referanslar
Arthur, P. ve Passini, R. (1992). Wayfinding: people, signs, and architecture. New York: McGraw- Hill Book Co.
Basak Atalay Design Studio. (t.y.). Mimari yönlendirme. Erişim Adresi: http://basakatalay.com/mimari-yonlendirme.html
Brunner-Friedrich, B. ve Radoczky, V. (2006). Active landmarks in indoor environments. Visual Information and Information Systems, (s. 203-215) içinde. Berlin Heidelberg: Springer.
Gärling, T., Lindberg, E. ve Mantyla, T. (1983). Orientation in buildings: effects of familiarity, visual access and orientation aids. Journal of Applied Psychology, 68(1), 177-186.
Gibson, D. (2009). The wayfinding handbook: information design for public places. New York: Princeton Architectural Press.
Hölscher, C., Meilinger, T., Vrachliotis, G., Brösamle, M. ve Knauff, M. (2006). Up the down staircase: wayfinding strategies in multi-level buildings. Journal of Environmental Psychology, 26 (4), 284-299.
Hölscher, C., Büchner, S. J., Brösamle, M., Meilinger, T. ve Strube, G. (2007). Signs and maps– cognitive economy in the use of external aids for indoor navigation. Proceedings of the 29th annual cognitive science society (s. 377-382) içinde. Austin, TX: Cognitive Science Society.
Lynch, K. (1960). The image of the city. Cambridge, Massachusetts: MIT Press.
Michon, P. E. ve Denis, M. (2001). When and why are visual landmarks used in giving directions? Spatial information theory (s. 292-300) içinde. Springer, Berlin Heidelberg: Springer.
Mijksenaar, P. (2008). Signage to the rescue. Information Design Workbook içinde. Massachusetts: Rockport Publishers.
Montello, D. R. ve Sas, C. (2006). Human factors of wayfinding in navigation. doi:10.1201/9780849375477.ch394 Erişim Adresi: https://www.researchgate.net/publication/264885117_Human_Factors_of_Wayfinding_in_Navigation
O'Neill, M. J. (1991). Effects of signage and floor plan configuration on wayfinding accuracy. Environment and Behavior, 23(5), 553-574.
Piaget, J. ve Inhelder, B. (1967). The child's conception of space. New York: Norton.
Pine, B. J. ve Gilmore, J. H. (1998). Welcome to the experience economy. Harvard Business Review, 76(4), 97-105.
Uebele, A. (2007). Signage systems, information graphics. London: Thames & Hudson Ltd.
Viaene, P., Vanclooster, A., Ooms, K. ve De Maeyer, P. (2014). Thinking aloud in search of landmark characteristics in an indoor environment. 2014 Ubiquitous Positioning Indoor Navigation and Location Based Service (UPINLBS) içinde. Corpus Christi, TX, USA: IEEE. doi: 10.1109/UPINLBS.2014.7033716.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2025 Journal of Interior Design and Academy
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License ile lisanslanmıtır.
