Covıd-19 ile Birlikte Değişen Yaşam Gereksinimleri Çerçevesinde İç Mekanların Kullanıcı Odaklı Dönüşebilirliği
DOI:
https://doi.org/10.53463/inda.20220140Anahtar Kelimeler:
İç mekân kurgusu- kullanımda esneklik- teknoloji- mekansal dönüşüm- COVID-19Özet
Mekân, bünyesindeki örgütlenme özellikleri, düşünsel yapısı, edindiği sorumluluklar çerçevesinde irdelendiğinde organik, her an yaşayan, değişebilen kullanıcısı ile biçimlenen, farklı durumlarla “dönüşebilen” dinamik bir olgudur. Teknolojideki gelişmeler ve dönüşümler, bu süreçlere etki eden faktörlerin eşliğinde “değişim” kavramını harekete geçirerek “mekân” olgusunu zaman, mekân, yaşam etkileşimi çerçevesinde yeniden tanımlanmaktadır. 2019 yıl sonuna doğru ortaya çıkan ve 2020 yılının ilk çeyreğinde dünya geneli ile birlikte ülkemizi de etkisini gösteren COVID-19 salgını daha önce öngörülmemiş bir biçimde insanoğlunun gündelik yaşam alışkanlıklarını, standartlarını ciddi anlamda sarsarak gerek mekan kavramını, gerekse de kullanım alışkanlıklarını dönüştürmüştür. Bu çalışmada, içinde bulunduğumuz koşulların kişinin sosyal alışkanlıklarını, mekan kullanımı üzerinde oluşturduğu etkileri tespit etmek amaçlanmaktadır. Edinilecek bu bilgiler literatür araştırmaları ile desteklenerek “anlık” gereksinimlere etkin cevap verebilen “esnek” ve yaşanabilir bir mekansal kurguya ulaşabilmek adına tasarım boyutunun nasıl ele alınabileceği irdelenecektir. Ayrıca kullanıcının öngörülemeyen durumlarda mekan kullanımındaki “mekansal dönüşümler”, esneklik ve teknoloji kavramları ile mekanlarda etkin kullanım için öngörüler sunmak amaçlardan bir diğeridir.
İndirmeler
Referanslar
Ayanoğlu, H. (2010). Konut iç mekân mobilya ve donatısında teknolojik gelişmelerin ve değişen tasarım kriterlerinin mekâna yansıması (Yüksek Lisans Tezi). Erişim adresi: https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezDetay.jsp?id=6Qbm5TC2uJv2Nf22N_KwpQ&no=sbazJgC_Nfxa19cZSpNImQ
Atasoy, A. (1973). Değişen ihtiyaçlar karşısında konut tasarlamasının mevcut konutların değerlendirilmesi yolu ile geliştirilmesi (Doktora Tezi), İ.T.Ü., İstanbul.
Aydınlı, S. (1993). Mekânsal değerlendirmede algısal yargılara dayalı bir model, (Doktora Tezi), Erişim adresi: https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezDetay.jsp?id=c_k_ 98EpBMSMU7DWWXBbXg&no=c_k_98EpBMSMU7DWWXBbXg
Bachelard, G. (2008). Uzamın poetikası. İstanbul: İthaki Yayınları.
Bayram, B. (2001). İşlevsellik ve esneklik bağlamında konut iç mekân tasarımında mobilya kullanımı, (Yüksek Lisans Tezi), Erişim adresi: http://openaccess.maltepe.edu.tr/ xmlui/bitstream/handle/20.500.12415/3993/296675.pdf?sequence=1&isAllowed=y
Collins, P. (1965). Changing ideals in architecture:1750-1950. London: Faber and Faber.
Dirksen, K. (2012, 3 Aralık). 6 rooms into 1: morphing apartment packs 1100 sq ft into 420. Erişim adresi: https://faircompanies.com/videos/6-rooms-into-1-morphing-apartment-packs-1100-sq-ft-into-420/
Friedman, A. (2002). The adaptable house: Designing homes for change. New York: Mcgraw-Hill Professional
Gök, N. (1993). Mimari tasarımda bir faktör olarak “değişebilirlik”, (Doktora Tezi), Mimar Sinan Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Güngör, F. S. (2019), Postmodern dünyanın mekân anlayışında sanal mekân, Electronic Turkish Studies, 14(5), 93-104. doi: 10.29228/TurkishStudies.23008
Habraken, N. J. (2008). Design for flexibility. Building Research & Information, 36(3), 290-296.
Heidegger, M. (2002). Being in Time. (J. Macquarrie ve E. Robinson, Çev), New York: Blackwell Publishing Co.
Hertzberger, H. (1991). Lessons for students. Rotterdam: 010 Publishers.
Hertzberger, H. (2009). Lessons for student in architecture. Rotterdam: 010 Publishers.
İncedayı, D. (2008). Tasarımda esnekliğin boyutları üzerine. Mimar. İst, 27.
İslamoğlu, Ö., Usta, G. (2018). Mimari tasarımda esneklik yaklaşımlarına kuramsal bir bakış. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication, 8, 673-683
Öcal, G. (2001). Konut iç mekân ve donatı elemanlarında esnek ve değiştirilebilir tasarım yaklaşımları (Yüksek Lisans Tezi). Erişim adresi: https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezDetay.jsp?id=MX9N1sXjBULme63dG2zyxw&no=ySRNt8zXwmIfUw05RqLfHw
Savaş, S. (2011). Kısıtlı mekân-mobilya çözümlerinde çağdaş yaklaşımlar (Yüksek Lisans Tezi). ProQuest Dissertations and Theses veri tabanından erişildi. (UMI No. 28525408)
Schneider, T. ve Till, J. (2005). Flexible housing: Oppourtunities and limits, Architectural Research Quarterly, 9 (2). 157-166.
Schneider, T. ve Till, J. (2007). Flexible housing. Oxford: Architectural Press Elsevier Linancre.
Schulz, C. N. (1971). Varoluş, mekân, mimarlık. New York: Rizzoli Publication.
Söğüt, M.A. (2002). Bölücü elemanların ofislerde uygulanması ve mekâna etkileri (Yüksek Lisans Tezi). Erişim adresi: https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezDetay.jsp?id= RnSchhyJsJw8BBwVFJMYFQ&no=MODVx_2mS-1FXMOQDD9k5w
Turgay, O. (2009). Mekânın kurgulanmasında ve algılanmasında “bellek”in belirleyici etkisinin analizi (Doktora Tezi),. Erişim adresi: https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezDetay.jsp?id=Oick5BaJDyoFQ5duFwAAgg&no=_fhsc-r6B9hb1bQZm1xwEg
Turgay, O. (2012). Duyarlılıkları aktaran “arayüz”ler olarak mekanların endüstriyel boyutu ve kalıcılığı. 3. Ulusal İç Mimarlık Sempozyumunda sunulan bildiri. Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi. İstanbul.
Tuncel, A. (2007). Mobil konutlarda iç mekân organizasyonu ve mobil mekanların tarihsel gelişim süreci (Yüksek Lisans Tezi). Erişim adresi: http://www.openaccess.hacettepe.edu.tr:8080/xmlui/bitstream/handle/11655/2316/4bcc46cb-6c75-408b-8908-dff6fc3448eb.pdf?sequence=1
Üst, S. (2015). Konutlarda iç mekân ile mobilya etkileşimi bağlamında mobilyaya dair özelliklerin incelenmesi. Standart Dergisi, 103-118.
Yürekli, F. (1983). Mimari tasarımda belirsizlik: Esneklik / uyabilirlik ihtiyacının kaynakları ve çözümü üzerine bir araştırma. İstanbul: İ.T.Ü. Mimarlık Fakültesi Baskı Atölyesi.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2022 Sekizgen Academy
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License ile lisanslanmıtır.
