Foster-Family Pratics And Characteristics of Foster Families: Isparta Case
DOI:
https://doi.org/10.53463/8genart.20210088Keywords:
Foster family, Child in Need of Protection, Family and Child, Care and protectionAbstract
The care and protection of children in need of protection is realized through institutional care and family care. The foster family care model, which undertakes the care and upbringing of the child and provides care in the family environment, is one of the family-based care methods. Foster families fulfill the function of caring for the child, who cannot be taken care of by his own family, by taking the place of the own family under the supervision of the institution. This study examining the foster family care model; It is a sociological research carried out in the province of Isparta. In this study, first of all, the relationship between family and child is discussed and general information about the services provided to children in need of protection is given. Then, information about the foster family care model, which has an important place in the child protection system, is given. From the data obtained from the interview technique, the meaning and importance of being a foster family in the province of Isparta, the difficulties and concerns encountered in foster family service, the developments between family members and the child after becoming a foster family were revealed.
References
Akyüz, E. (2000). Çocuğun Haklarının ve Güvenliğinin Korunması, Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
Akyüz, E. (2008). Velayet, Çocuğun Korunması ve Koruyucu Aile Hizmeti, Ankara: Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Yayınları.
Alkan, A. T. (1992). “Ev ve Ailenin Değişimi”, İçinde: Sosyo-Kültürel Değişme Sürecinde Türk Ailesi (2. Cilt, ss. 786-801), Ankara: T.C. Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Yayınları.
Baykara Acar, Y., Acar, H. (2002). Sistem Kuramı-Ekolojik Sistem Kuramı ve Sosyal Hizmet: Temel Kavramlar ve Farklılıklar, Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi, 13 (1), ss. 29-35.
Bıyıklı, L. (1983). Koruyucu Aile Bakımı, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 16 (1), ss. 11-15.
Creswell, J. W. (2014). Araştırma Deseni (Nitel, Nicel ve Karma Yöntem Yaklaşımları), Çev. Yüksel Dede, 4. Baskı, Ankara: Eğiten Kitap Yay.
Çocuk Koruma Kanunu, 15/7/2005 Tarihli 25876 Sayılı Resmi Gazete, Cilt:44, Madde-3-(1), Erişim Tarihi: 03.05.2021.
Düzbakar, Ö. (2008). Osmanlı Devleti’nin Dilencilere Bakışı (Bursa Örneği), Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1 (5), ss. 290-312.
Ekiz, D. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri, 2. Baskı, Ankara: Anı Yayınları.
Erol, N., Şimşek, Z. (2008). Korunma Gereksinimi Olan Çocuklar; Kurum Bakımı ve Koruyucu Aile Sistemi, içinde: Koruyucu Aile, Evlat Edinme Hizmetleri ve Ruh Sağlığı, Edit: N. Erol, Ankara: Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Yayınları.
Güler, A., Halıcıoğlu, M. B. ve Taşğın, S. (2015). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma, 2. Baskı, Ankara: Seçkin Yayınları.
Güngör, F. (2016). “Aile ve Çocuk”, içinde: Aile Sosyolojisi, Editörler: Nazmi Avcı, Erdal Aksoy, İstanbul: Lisans Yayıncılık.
Güran, N. (1971). Çocuk İçin Kurum Bakımı ve Bir Araştırma, Sosyal Hizmet Dergisi, 1 (1), s. 4-8.
Gürcan, A.(2008). “Türk Toplumunda Koruyucu Aile ve Evlat Edinme Hizmetlerine İlişkin Bakış Açısı ve Yaklaşımı”, içinde: Koruyucu Aile, Evlat Edinme Hizmetleri ve Ruh Sağlığı, Edit: N. Erol, Ankara: Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Yayınları.
İkizoğlu, M. (2001). “Türkiye’de Yoksulluk ve Sosyal Yardım Uygulamalarının Bugünkü Durumu”, içinde: İnsani Gelişme ve Sosyal Hizmet, (ss. 161-169) (Yay. Haz.: Kasım Karataş, Çiğdem Arıkan), Ankara: Ankara, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Hizmetler Yüksekokulu Yayınları.
İnan, A., N. (1970). Korunmaya Muhtaç Çocuklar, (Der: Feyyaz Gölcüklü), İstanbul: İktisadi Araştırmalar Vakfı Yayınları.
Karataş, K. (2008). “Türkiye’de Çocuk Koruma Sistemi ve Koruyucu Aile Uygulamaları Üzerine Bir Değerlendirme”, içinde: Koruyucu Aile, Evlat Edinme Hizmetleri ve Ruh Sağlığı, (ss. 41-45), Edit: N. Erol, Ankara: Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Yayınları.
Koruyucu Aile Yönetmeliği, 14 Aralık 2012 tarih ve 28497 Sayılı Resmi Gazete, madde 4 (a), Erişim Tarihi: 27.04.2021.
Kurt, A. (1992). “Tanzimat Döneminde Koruyucu Aile Müesseseleri.” içinde: Sosyo-Kültürel Değişme Sürecinde Türk Ailesi, (2. Cilt, ss. 548-560), Ankara: T.C. Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Yayınları.
Özdemir, F. (1996). “Korunmaya Muhtaç Çocuklar İçin Koruyucu Aile Bakımı (Psiko-Sosyal ve Hukuksal Açıdan)”, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Sayar, K., Bağlan, B. (2010). Koruyucu Psikoloji, 2. Baskı, İstanbul: Timaş Yayınları.
Serdar, İ. (2000). “Koruyucu Aile”, içinde: Prof. Dr. Seyfullah Edis’e Armağan, 467-508.
Sezer, Ö. (2010). “Ergenlerin Kendilik Algılarının Anne Baba Tutumları ve Bazı Faktörlerle İlişkisi”, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(1), 1-19.
Sosyal Hizmetler Kanunu, 27/5/1983 Tarihli 18059 Sayılı Resmi Gazete, Yayımlandığı Düstur:5, Cilt:22, Madde:3 (b), Erişim Tarihi: 03.05.2021.
Şahin, G., Sürücü, A. (2011). “Yetiştirme Yurtlarında Yaşayan Ergenlerde Bağlanma ve Kimlik”, e-journal of New World Sciences Academy, 6 (1), 1318-1334.
Şenocak, H. (2005). Korunmaya Muhtaç Çocuklar: İstanbul Yetiştirme Yurtları Üzerine Bir Alan Araştırması, (Yayınlanmamış Doktora Tezi), İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Şenocak, H. (2006). Korunmaya Muhtaç Çocuklara Sağlanan Bakım Yöntemleri, Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, 51 (51), 176-228.
Taştekil, S. (1992). Korunmaya Muhtaç Çocuklara Yönelik Bakım Yöntemleri, Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7(1), 312-327.
Taştekil, S. (1989). Korunmaya Muhtaç Çocuklara Yönelik Sosyal Hizmetler: Koruyucu Aile Bakımı İzmir Örneği, (Yayınlanmamış Doktora Tezi), İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Tezel, Z., Demirel, B., Kaya Şahin, Z., (2018). Ailelerin Koruyucu Aile Olmaya Karar Vermelerinde Etkili Olan Etmenler ile Koruyucu Aile Olmanın Anlam ve Önemi, Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırmaları Dergisi, 19 (43), 15-36.
Ünal, V. (2015). Dünden Bugüne Kültürümüzde Koruyucu Aile Hizmetleri Üzerine Bazı Değerlendirmeler, Turkish Studies International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 10 (6), 875-900.
Ünlü, E. (1987). Korunmaya Muhtaç Çocuklar İçin Kurum Bakımı Örneğinde Sosyal Hizmette Bir Değerlendirme Araştırması, (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Yavuzer, H. (2013). Ana-Baba Okulu, 18. Basım, İstanbul: Remzi Kitabevi.
Yazıcı, E. (2012). Korunmaya Muhtaç Çocuklar ve Çocuk Evleri, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(18), 499-525.
Yazıcı, E. (2014). “Türkiye’de Çocuk Koruma Sistemi ve Koruyucu Aile Bakım Yönteminde Yeni Yaklaşımlar”, Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 4 (2), 247-270.
Yazıcı, N. (2000). “Tanzimat Döneminde Yetim Çocuklara Yönelik Koruma Çalışmaları”, içinde: Osmanlılar Döneminde Yoksullukla Mücadele Yolunda Yapılan Çalışmalar, (ss. 35-47), Editör: İbrahim Ateş, Ankara: YOYAV Yayınları.
Yazıcı, N. (2007). “Osmanlılarda Yetimlerin Korunması Üzerine Bazı Değerlendirmeler”, Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 48 (1), 1-46.
Yılmaztürk, G. (1991). İnfertil Ailelerin Evlat Edinme ve Koruyucu Aile Olma Konularındaki Bilgi ve Tutumları, (Yüksek Lisans Tezi), Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Yörükoğlu, A. (2007). Değişen Toplumda Aile ve Çocuk, 7. Baskı, Ankara: Özgür Yayınları.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2021 Sekizgen Academy
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License.
