Ülke Peyzajı/Koruma Boyutu Ve Planlama
DOI:
https://doi.org/10.53463/splandes.202200148Anahtar Kelimeler:
Ulusal park- Planlama- Korunan Alanlar- Yönetim PlanıÖzet
Ülkemizde 1990’lı yıllar sonrasında korunan alanlara yönelik Master Plan çalışmaları hız kazanmış, tüm korunan alanlar için Uzun Devreli Gelişim Planları (UDGP)’nın hazırlanmasına önem verilmiş ve planlama çalışmalarının tamamlanması ve uygulamaya geçilebilmesi amacıyla Temmuz 2000’de Milli Parklar ve Av Yaban Hayatı Genel Müdürlüğü Uzun Devreli Gelişme Planı Büro Koordinatörlüğü oluşturulmuştur. Bu tarihten itibaren 33 alan için UDGP’nın hazırlanmasına yönelik özel sektör kuruluşlarına ve üniversitelere ihale açılmıştır. 2022 yılına kadar toplam 48 adet Milli Parkımız (884.566) ve 259 adet Tabiat Parkı (106.775) bulunmaktadır ve 2022 yılına kadar 38 adet milli parkın master plan çalışmaları tamamlanmıştır. Planların hazırlanmasında 3 temel aşama izlenmektedir. Bu aşamalar ilk olarak Analitik Etüt ve Veri Toplama, ikinci aşama Sentez ve Değerlendirme, üçüncü aşama Planlama ve son olarak Onay aşamasından oluşmaktadır. Planlama öncesinde ise, planın hazırlamasına ilişkin idari ve yasal süreçler başlatılarak (ihale edilecekse ödenek ayrılması, şartnamelerin hazırlanması, ihale süreci, sözleşmenin imzalanması vb) alanın özelliklerine göre planlama ekibi oluşturulur. Analitik Etüt ve Veri Toplama aşamasında alanın Konumu, Doğal Yapı, Tarihi ve Kültürel Yapı, Sosyo-ekonomik Yapı, İdari ve Yasal durum, Teknik ve Sosyal Altyapı ve Çevre Sorunlarına yönelik veriler elde edilerek Sentez aşamasında değerlendirmeye yapmaya hazır hale gelmektedir. Veriler ekolojik, sosyo-ekonomik, rekreasyon ve turizm ve yasal yönetsel özellikler dikkate alınarak değerlendirilmektedir. Bunun yanı sıra doğal, antropojenik, ve yasal sınırlayıcı ve kısıtlayıcılar ortaya konarak sorun/tehdit-olanak/fırsat analizi yapılarak değerlendirme yapılarak plan kararları hazırlanmaktadır. Plan kararları iki genel başlık altında hazırlanmaktadır; Genel ve Özel Hükümlerdir. Genel hükümler alanın tamamına yönelik düzenlemelerden oluşurken, özel hükümler ise yapılan bölgelemeye göre yapılan düzenlemeleri içermektedir.
Korunan alanların sağlıklı bir şekilde varlığını sürdürmesi doğru bir korunan alan planlaması ve yönetimine dayanmaktadır. Korunan alan planlanması alanın sahip olduğu kaynak değerlerinin ve biyolojik çeşitliliğin sürdürülebilir yönetimi ve kullanımı için nelerin, nasıl, hangi bütçeyle ve kimlerle yapılacağını, uygulama kuralları ve bununla ilişkili yöntemleri ortaya koymayı gerektirmektedir (Griffin, 2002). Bu bağlamda, alanın tüm doğal ve kültürel kaynak değerlerinin uzun dönemde sürdürülebilir korunması ve yönetimi için politika, strateji ve etki değerlendirme, ekonomik planlama, finansal planlama, işletme planlaması ve tür iyileştirme planlaması gibi tanımlayan önemli alt planlarla birlikte bütüncül olarak ele alınması gerekmektedir.
İndirmeler
Referanslar
Arda, S.S. (2003). Türkiye'de Doğa Koruma Alanı Uygulamaları ve Avrupa Birliği Mevzuatı ile Karşılaştırılması, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniv. Sos. Bil. Enst., Ankara.
Bayer, Z. (2000). Türkiye’de Milli Parklar ve Tarihi Gelişmesi, Peyzaj Mimarlığı Kongresi, 19-21 Ekim 2000, TMMOB Peyzaj Mimarları Odası, Bildiriler Kitabı, s.119-126, Ankara.
Birleşmiş Milletler Biyolojik Çeşitlilik Sözleşmesi’nin 10. Taraflar Toplantısı, (2010). Japonya.
Blaise, P. (1654). Pensées, Le livré de pochb, 1962, Paris.
Cırık, U. (2007). Milli Parklar ve Uzun Devreli gelişme Planları, Planlama Dergisi, TMMOB Şehir ve Bölge Plancıları Odası, 1:45-50.
Demirel,Ö. (2005). Doğa Koruma ve Milli Parklar, K.T.Ü.Genel Yayın No: 219, Fakülte Yayın No: 37, 424 s., K.T.Ü.Matbaası,Trabzon.
Demirayak, F. (2006). Türkiye’de Korunan Alanlar için Yeni Bir Yaklaşım Ortaklaşa Yönetim, Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Dudley, N. and Stolton, S. (eds) (2008). Defining protected areas: an international conference in Almeria, Spain. Gland, Switzerland: IUCN. 220 pp
Düzgüneş, E. (2015). Milli Park Planlamalarında Ziyaretçi Yönetimine İlişkin Yeni Bir Model Önerisi: Altındere Vadisi Milli Parkı (Maçka/Trabzon) Örneği, Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Trabzon.
Griffin, J. (2002). Turkey Protected Areas, Management Planning Guidelines Draft Version, Ankara.
Hockings, M., Stolton, S. ve Dudley, N., 2004. Management Effectiveness: Assessing Managements of Protected Areas, Journal of Environmental Policy and Planning, 6,2, 157-174.
Koşdemir, Z. (2018). T.C.Orman ve Su İşleri Bakanlığı, 2017-2021, Stratejik Plan-Korunan Doğal Alanların Planlama Onay ve Uygulama Süreçleri, T.C.Tarım ve Orman Bakanlığı Beydağları Sahil Milli Park Müdürlüğü, Korunan Doğal Alanların Bütüncül Planlama&Tasarım Süreçleri Eğitimi, Tubitak-2237-a Bilimsel Eğitim Etkinliklerini Destekleme Programı- 2018.
Resmi Gazete Tarihi: 14.06.2014 Resmi Gazete Sayısı: 29030
T.C.Tarım ve Orman Bakanlığı Doğa Koruma ve Mili Parklar Genel Müdürlüğü Milli Parklar Daire Başkanlığı, 2019.
Thomas, L. and Middleton, J. (2003). Guidelines for Management Planning of Protected Areas. Protected Area Guidlines Series No. 10 World Commission on Protected Areas (WCPA), IUCN-The World Conservation Union.
T.C.Çevre ve Şehircilik Bakanlığı. (2017). Şehircilik Şurası Bilgilendirme Kitapcığı, Kasım 2017, 84 sayfa, Ankara.
UN (United Nations). (1980). The Growth in th World’s Urban and Rural Population 1950-2000, Population Studies, No:68, Newyork.
United Nations (2017). World Population Prospects: The 2017 Revision: Key Findings and Advance Tables. United Nations Department of Economic and Social Affairs/Population Division.
Wiemann, C., (1996). “Downsizing Infrastructure”, Technology Review, May/June, 1996.
Resmi Gazete, (2012). Korunan Alanların Tespit, Tescil ve Onayına İlişkin Usul ve Esaslara Dair Yönetmelik/19.07.2012 tarihli ve 28358 sayılı)
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2022 Sekizgen Academy

Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License ile lisanslanmıştır.